Tevrede
Diekinesiese taal Dit is een wat deel uitmaak van nie-verbale kommunikasie. Ook genoem Lyftaal, Dit is fundamenteel en dien gewoonlik as 'n aanvulling op verbale taal, maar dit kan soms meer of meer betekenisvol word.
Kinesiese taal bevat gebare, blik, liggaamsbewegings en postuur. Byvoorbeeld: 'n drukkie, 'n streel, 'n knipoog.
Daar is aktiwiteitsvelde waarin die kinesiese taal enorme relevansie kry, soos in toneelspel. 'N Tyd lank was daar die sogenaamde' stille bioskoop ', wat verhale slegs deur die gebare en bewegings van die akteurs vertel het. Charles Chaplin, Buster Keaton of Mary Pickford is enkele van die bekendste eksponente van die domein van die Kinesiese taal.
- Dit kan u dien: konnotatiewe taal, denotatiewe taal
Kinesiese taal voorbeelde
Hier is 'n paar voorbeelde van die gebruik van kinesiese taal; die ekspressiewe waarde daarvan word tussen hakies aangedui:
- Blaas (ergernis, moegheid)
- Maak vinnig u oë toe en maak toe (skaamte, beskeidenheid)
- Om te sug (melancholie)
- Sit u hande saam onder die ken as 'n gebed (appélleer)
- Lig jou duim op (goedkeuring)
- Knip die oog (medepligtigheid)
- Skud jou hand op en af (gelykstaande aan 'haastig')
- Skud jou hand na jouself (gelykstaande aan 'kom nader')
- Kruis die wysvinger voor die lippe (gelykstaande aan 'stilte' of 'maak dit nie bekend nie')
- Draai die kop horisontaal van kant tot kant (ontkenning).
- Beweeg jou kop op en af (bevestiging).
- Frons (teleurstelling of 'ek verstaan nie')
- Gaap (vervelig, slaperig)
- Bedek jou mond met jou hand (gelykstaande aan 'ek moet dit nie sê nie')
- Om te lag (vreugde, komedie)
- Glimlag (geluk, tevredenheid)
- Treur (hartseer)
- Om te bloos (verleentheid, ongemak)
- Kruis jou bene (gelykstaande aan 'Ek neem tyd hiervoor')
- Trek sirkels met jou hand op die maag (gelykstaande aan 'hoe ryk' of 'hoe honger').
Oor lyftaal
- Nie alle kulture deel hul gebaarkodes nie. Daar is noemenswaardige verskille in gebare wanneer die oostelike kultuur met die westerse kultuur vergelyk word.
- Alles wat die woord omring, staan bekend as paralinguistiek, 'n kategorie wat foniese modaliteite (insluitend stilte en pouses) en fisiologiese of emosionele klanke insluit. Selfs die manier van aantrek en grimering word bygevoeg tot die kommunikatiewe pakket van die Kinesiese taal.
- Timbre, stemtoon en intensiteit is 'n belangrike deel van nie-verbale kommunikasie. Die blik is ook die blik, nie net die blik van die spreker nie, maar ook die blik van die luisteraar. Binne die fisiologiese, byvoorbeeld, word gaap dikwels geïnterpreteer as verveling of blote belangstelling in wat gesê word, terwyl huil duidelik pyn of hartseer weerspieël, of selfs vreugde of opwinding.
- In ons basiese kommunikasie gebruik ons dikwels liggaamstaal: ons stop die groep deur ons arm vorentoe te strek, maar ons bel die kelner deur ons arm op te steek: dit is kultureel konsensuele gebare op 'n gegewe tyd en plek. Ons knik of skud ook ons kop.
- In 'n tussenvlak tussen verbale kommunikasie en kinesiese taal is die sogenaamde kwasi-leksiese elemente: vokalisasies of onomatopeeë wat bydra tot die ekspressiwiteit van die spreker, maar wat op sigself nie leksikale waarde het nie. Byvoorbeeld: Mmm, Ugh!
